นี่ไม่ใช่ราการ talk show เหมือนที่ออกอากาศในช่อง 7 สี วันวานยังหวานอยู่ของชุมชนคนลำปำที่จะนำเสนอคือเรื่องราวในอดีตที่ชาวบ้านยังประทับใจ
สำหรับชาวบ้านลำปำที่มีอายุ 25 ปีขึ้นไป หวังว่าคงจำได้ตอนสมัยเรียนหนังสือภาษาไทยที่วัดลำปำในวัยเด็ก สมัยก่อนภาษาไทยจะมีพระภิกษุที่จำพรรษาอยู่ที่วัดเป็นคนสอนโดยมีพระอาจารย์พระครูโสภณกิจจาทร (หรือที่พวกเราเรียกกัน พ่อเจ้ารื่น เป็นหัวหน้า)
การเรียนการสอนของพ่อเจ้าจะเน้นในเรื่องให้เด็กๆสามารถ อ่านออก และ เขียนได้ ถึงบางครั้งภาษาที่ท่านใช้อาจจะไม่ใช่ภาษาไทยกลางที่ถูกต้องตามหลักสูตรก็ตาม แต่เด็กๆทุกคนก็สามารถอ่านออกเขียนได้ในระดับหนึง
(คราวหน้าถ้ามีโอกาส จะนำเสนอเรื่องราวของพ่อเจ้าให้อ่าน)
ถ้าจำไม่ผิดต่อมาในช่วงปี 2530 (1988) ทางวัดได้มีพระอาจารย์จากประเทศไทยมาสอนภาษาไทยให้แก่เด็ก อาจารย์คนแรกที่มาคือ พระมหาจำนง จันทรขวัญ หรือที่พวกเราเรียนกันติดปากว่าอาจารย์ จำนง
อาจารย์ จำนง บ้านเดิมอยู่ที่บ้านไสใหญ่ ตำบลควนรู อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา จบการศึกษาคณะพุทธศาสตร์บัณฑิต จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กรุงเทพฯ
เช่นเดียวกับพ่อเจ้า การสอนหนังสือของท่านอาจารย์จะเน้นให้เด็กสามารถเรียนรู้และเข้าใจ ซึ่งในบางครั้งท่านก็มักจะใช้ไม้เรียวตีเพื่อเป็นการสั่งสอน เด็กๆสมัยนั้นถ้าได้ยินอาจารย์จำนงมาคนมักจะลุกไม่กล้าแสดงนิสัยไม่ดี เพราะอาจารย์ท่านเป็นคนดุ
แต่ถึงอย่างไรก็ตามอาจารย์จำนงได้สอนหนังสือให้กับเด็กๆ ตลอดถึงได้อบรมชาวลำปำได้ดีเสมอมา ต่อมาท่านก็ได้ชักชวนพระอาจารย์พริ้มซึ่งเป็นคนบ้านเดียวกันมาสอนหนังสือที่วัดลำปำด้วย
หลังจากสอนหนังสือที่วัดหลายปีอาจารย์จำนงก็ได้ขออนุญาติพ่อเจ้ากลับเมืองไทย ต่อมาท่านก็ได้ลาสิกขาใช้ชีวิตเป็นสามัญชน ปัจจุบันอาจารย์จำนงได้สมรสแล้ว แต่ยังไม่มีบุตร
ตอนนี้อาจารย์จำนงทำงาน เป็นพนักงานบริษัทที่จังหวัดสงขลา
- สำหรับเพื่อนๆพี่น้องชาวบ้านลำปำท่านใดที่มีเรืองราวสนุกๆ และความทรงจำดีๆเกี่ยวกับอาจารย์จำนง สามารถเขียนมาได้ที่นี่ หรือ เขียนลงในช่วง comments ด้านล่างนี้